بی تو، مهتاب شبی باز از آن کوچه گذشتم
همه تن چشم شدم ،خیره به دنبال تو گشتم
شوق دیدار تو لبریز شد از جام وجودم
شدم آن عاشق دیوانه که بودم.
Alone I passed through that vally
At amoonlit light agani
All body became aya to look for you
The eagerress of meeting you was overflewd
In my heart
Ibecame the very long time lover again
در نهانخانه ی جانم،گل یاد تو ،درخشید
باغ صد خاطره خندید
عطر صد خاطره پیچید
یادم آمد که شبی باهم از آن کوچه گذشتیم
پرگشودیم ودر آن خلوت دلخواسته گشتیم
In the secret of my heart the rose of your memory glittered
The garden of a hun dred memory laughed
The scant of a hundred memories was deffused
I remember the night we passed through that vally together
We walked through that desired loneliness
ساعتی بر لب آن جوی نشستیم
تو،همه راز جهان ریخته در چشم سیاهت
من همه،محو تماشای نگاهت
We sat by that stream for awhile
All the sacret of world is clear in your black eyes
And I was totally attracted by your look
آسمان صاف وشب آرام
بخت خندان وزمان رام
خوشه یماه فرو ریخته در آب
Cloudless sky and clear night
Smiling forune a time gentle
The grapes of moon have fallen in the water
شاخه ها دست برآورده به مهتاب
شب وصحرا و گل وسنگ
همه دل داده به آواز شباهنگ
Arms of branches have climbed up to the moon
Night, desert, flower and stone
All fallen in love with the song of the nightngale
یادم آید تو به من گفتی:
«از این عشق حذر کن!
لحظه ای چند بر این آب نظر کن،
آب،آیینه ی عشق گذران است،
I remeber you told me
Avoid this love
Look at this water for a while
Water is the mirror of love that is transient
تو که امروز نگاهی به نگاهی نگران است ،
باشد فردا، که دلت بادگران است!
تا فراموش کنی چندی از این شهر سفر کن!»
Since you are touched with a glance
You will lose your heart with another tomorrow
To forget this love
Go away from this town for some time
باتو گفتم:«حذر از عشق!ندانم
سفر از پیش تو،هرگز نتوانم،
نتوانم!
I told you I can not avoid the love
I can not leave you alone
I can not
زور اول که دل من به تمنای تو پر زد
چون کبوتر ،لب بام تو نشستم
تو به من سنگ زدی،من نه رمیدم، نه گسستم...»
The first day whenmy heart fell in love with you
I sit down on your roof like a dove
You hit me with stone I did not go away
I was not scared away
باز گفتم که:«تو صیادی ومن آهوی دشتم
تا به دام تو در افتم همه جا گشتم گشتم
حذر از عشق ندانم،نتوانم!»
Isaid agani you are a hunter and I am a daar
I ramble along to be trapped in your net
Avoid this love is impossible for me
اشکی از شاخه فرو ریخت
مرغ شب ،ناله ی تلخی زد بگریخت...
اشک در چشم تو لرزید
A tear drop fell off the branch
Nighingale mouned bitterly and flew away
Your eyes filled with tears
ماه بر عشق تو خندید
یادم آید که،دگر از تو جوابی نشنیدم
پای در دامن اندوه کشیدم
نگسستم ، نه رمیدم
The moon laughed at your love
I recall you did not answer me any more
There fore Iwas overcame with grief
Idid not away I was not scared away
رفت آن شب و شب های دگر هم
نه گرفتی دگر از عاشق آزرده بر هم
نه کنی دگر از آن کوچه گذر هم...
بی تو اما ،به چه حالی من از آن کوچه گذشتم!
That nighht and the other night spent in
The darknees of griel
You did not come to see the sorrawfull lover
You will never pass throught that valley
I alone passed through that valley
But sorrow
*******************************************************************